Desisyon

"Dahil sa mga napapanood sa tv at nababasa sa diaryo tungkol sa nangyaring hostage kamakailan sa Qurino Grandstand ay naisulat ko ito. Ngayon kung may mali man dito ay kayo na lang ang bahala na magtuwid. At humihingi po ako ng paumanhin dahil doon."
DESISYON
Ni: Arvin U. de la Peña

Bawat isa sa atin ay may mga desisyon sa buhay. Minsan ang ating desisyon ay pabor sa mga nakakakilala sa atin. Ngunit may mga desisyon din na hindi sang-ayun ang karamihan. Lalo na kung ang desisyon ay nakakasakit ng tao. Napanood ko sa tv at nabasa din sa diaryo ang tungkol sa nangyaring hostage taking na ang nang hostage ay si former Senior Inspector Rolando Mendoza. Para sa akin ay ginawa niya lang ang panghostage dahil hindi niya matanggap na siya ay wala na sa serbisyo. Ang kanyang pinaghirapan mula ng maging pulis ay balewala na lahat dahil siya ay na dismiss na sa pagka pulis. Higit sa lahat ay wala siyang makukuhang mga benipisyo na sa susunod daw na taon ay maari na siyang mag retire.

Sa nabasa ko sa diaryo ang kanyang naging kasalanan kasama ng apat pa yata niyang kasamahan na pulis kung totoo man na ginawa nga talaga nila iyon ay maliit lamang kumpara sa ibang mga tao na malaki ang katayuan sa buhay pero hanggang ngayon ay hindi pa nahahatulan. Taong 2008 yata nangyari ang pag-akusa ng isang lalaki sa kanila na hinihingian daw ng 20,000 pesos at nilagyan pa ang bibig ng sachet ng shabu nina former Senior Inspector Rolando Mendoza. Tapos ayun naging mabilis ang pag-usad ng kaso nila at doon nadesisyunan na sila ay tanggalin sa serbisyo.

Kung si former Senior Inspector Rolando Mendoza ay isang General o kaya isang maimpluwensiyang politiko o kaya isang anak mayaman na marami ang koneksyon na malaki ang katungkulan sa gobyerno at nakagawa ng ganun na bagay ay palagay niyo ba ay madedesisyunan agad.Hindi ba hindi. Sa tingin ko ang batas na pinaglilingkuran niya ay hindi naging pantay sa kanya. May mga malalaking kaso ang nangyari na mas malala pa sa ginawa nila kung ginawa nga nila iyon na ang iba ay umaabot na ng sampung taon o lampas pa pero wala pa ring desisyon. Paano kung ang lalaki na nag akusa sa kanila ay masyadong sinobrahan ang pagsabi laban sa kanila para sila ay matanggal lang. Tandaan niyo na hindi lahat ng testigo ay nagsasabi ng totoo. May mga testigo nga na binabaliktad ang unang sinalaysay pagtagal dahil sa takot na sila ay balikan.

Simple lang naman ang hinihingi niya. Ang maibalik siya sa serbisyo at ng malinis ang kanyang pangalan. Dahil sabi niya hindi niya ginawa ang katulad ng sinabi ng nag akusa sa kanila. Pero hindi siya pinagbigyan. Puwede naman iyon na ibalik siya sa serbisyo at habang siya ay nasa serbisyo ay may kaso siyang nakabinbin. Pero hindi nga iyon ang nangyari dahil nahatulan agad siya at ng mga kasama pa niya sa pagka pulis.

Tawag din ng pagkakataon ang dahilan kung bakit niya nagawang mamaril na lang ng mga hostage. Kasi nakita niya sa tv na ang kapatid niya na isa rin pulis ay dinakip sa pag-aakala na siya ay kasabwat. Kung ikaw ay gagawa ng masama talaga ay makukuha mo bang idamay ang iyong kapatid. Sa obserbasyon ko ay hindi. Kung may ganun man ay bihira lang. Ang iba pa nga ay gumagawa ng hindi maganda para sa kapatid. Case to case basis lang iyon.

Sa mga tao na may galit kay former Senior Inspector Rolando Mendoza dahil sa ginawa niya ay huwag na kayong magalit sa kanya. Dahil hindi niya naman kagustuhan na mangyari iyon. Para sa akin ay mabait siya at mabuting tao. Dahil kung masama talaga siya ay hindi siya magpapakawala ng mga bihag.Ginawa niya ang pang hostage para mabigyan ng linaw ang kaso niya at ng malaman ng nakakaraming tao na sa tingin niya ay hindi siya dapat hinatulan ng ganun.

Sa huli ay masasabi kong si former Senior Inspector Rolando Mendoza na napatay dahil sa pang hostage ay isang bayani. Siya ay bayani para sa mga tao na nagkaroon ng kaso pero sa tingin nila ay hindi naging pantay ang batas sa kanila. Sila ay hinusgahan kaagad.

Ngayon tatanungin niyo ako bakit ko siya tinawag na bayani. Ito ang sagot ko sa inyo, "hindi ba halos lahat na mga bayani na nababasa sa libro ay may mga napatay dahil sa kanila o nadamay na tao bago sila naging bayani." Iyong lang po. Salamat.

Si Gulay

"Ang inyong mababasa ay mula pa rin sa mapaglaro kong imahinasyon. Ang kuwentong ito na sinulat ko ay gawa-gawa ko lang. Umabot ng halos isang taon bago ko ito tinapos ng tuluyan."

Kung sumusubaybay kayo lagi sa blog ko siguro nabasa niyo ang sinulat kong tula na ang pamagat ay Kay Patola. Na isang blogger at ang tawag sa kanya minsan sa blog world ay gulay. Katext ko pa siya noon ng sabihin ko sa kanya na may sinusulat akong kuwento at ang pamagat ay Si Gulay. Sinabi ko sa kanya noon na siya ang iniisip ko habang sinusulat ko kasi ang tawag sa kanya sa blog world ay gulay nga. Hindi pa nangyayari ang Bagyong Ondoy noon ng inumpisahan ko itong isulat. Nang mangyari ang bagyong ondoy ay naging katext ko pa si Patola at sinabi niya rin sa akin na nag volunteer siya para tumulong sa mga nasalanta ng bagyo. Tapos ang sinulat kong ito ay itinigil ko pagsulat. Hanggang sa makalimutan ko na. Kasi tinamad na akong magsulat sa papel. Ang mga sinusulat ko na lang ay tula kasi sa cellphone ko lang ginagawa. At nito lang nakaraang araw ay napagpasyahan kong tapusin na ang kuwento na ito.

SI GULAY
Ni: Arvin U. de la Peña

Siya si Gulay. Iyon ang tawag sa kanya. Mula ng siya ay magkaisip. Kahit ang totoo niyang pangalan ay Georgia. Paano?, eh kasi sa likod ng bahay nila ay puro gulay ang tanim. Mga gulay na iyon ang ikinabubuhay nilang mag-ina. Sila lang dalawa dahil pinagbubuntis pa lang siya ay nilayasan na ang kanyang ina ng kanyang ama. Ang kanyang ina na lang ang nagpalaki sa kanya. Kaya nga si Gulay ay gustuhin man na mag-aral ay hindi puwede dahil walang pera ang kanyang ina. Pero kahit ganun ay marunong siyang magbasa at magbilang kasi tinuturuan siya ng kanyang ina.

Bawat umaga ay namimitas sila ng kanyang ina ng mga gulay para maibenta. Iba't ibang gulay ang nakatanim sa likod ng bahay nila. At madalas si Gulay ang nagtitinda. Nagbabahay-bahay si Gulay para ibenta ang kanyang dalang mga gulay. Pinipilit niya talaga na lahat ng gulay na dala ay maibenta. Para may sapat silang pambili ng bigas at ulam.

"Napakabait at napakasipag ni Gulay ano?", Ang sabi ni Aling Ensing kay Aling Petra. " Oo nga ano, sayang talaga at di siya kayang papag-aralin ng kanyang ina." Sana suwertihin din sila pagtagal para naman makaahon sa kahirapan, sambit pa ni Aling Petra.

Pagdating naman sa mga kababata niya si Gulay ay inaapi. Madalas laitin ng kanyang mga kababata lalong-lalo na si Macky at ni Junjun. "Gulay ang payat payat mo, payatot ka", sabi ni Macky. "Palibhasa hindi ka pa siguro nakakakain ng karne, sabi rin ni Junjun. Tapos maghahalakhakan na sila. Madalas gawin ang ganun sa kanya. Kaya minsan lang siya lumabas ng bahay. Madalas ay sa likod lang ng kanilang bahay siya. Kapiling ng kanyang radyo na de baterya at cassette. Wala kasi silang ilaw. Iyon ang madalas niyang gawin. Ang makinig ng mga kanta. Hindi siya masyadong nakikipaglaro sa mga kababata niya kasi pagsasabihan lang siya ng hindi maganda.

Isang gabi ay nag-uusap sila ng kanyang ina. Umuulan iyon at sa bahay nila ay may tumutulo pa na ulan dahil may mga butas na ang bubong ng kanilang bahay. "Inay bakit naging ganito ang buhay natin. Ibang-iba ang katayuan natin sa buhay kaysa sa iba na narito sa ating lugar. Parang tayo ang pinakamahirap. Sagot ng kanyang ina, "Anak iniwan kasi tayo ng iyong ama. Pagkatapos niya akong buntisin ay hindi na nagpakita. Hindi na rin ako pinag-aral ng aking mga magulang mula ng mabuntis ako. Tapos itong lupa at bahay lang na ating tinitirhan ang namana ko sa aking mga magulang na parehong namatay sa isang aksidente noong hindi pa kita pinapanganak. Kung bakit pagtitinda ng gulay ang naging hanap-buhay ko ay dahil ito rin ang hanap-buhay ng mga magulang ko noong buhay pa sila." Ganun ba ina?, natanong ni Gulay sa kanyang ina. Na sinagot naman ng kanyang ina ng " oo anak, sige matulong na tayo."

Kinabukasan habang nagtitinda siya ng gulay ay nakita niya ang nakadikit na amateur singing contest na ang kasali ay dapat 10 years old pababa at dapat sa kanilang lugar lang nakatira. Agad ay sinabi niya sa sarili niya na sasali siya. Inalam niya kung saan dapat magparehistro. Nang maubos na ang mga paninda niyang gulay ay agad umuwi siya sa kanilang bahay. Sinabi niya sa kanyang ina na sasali siiya. Hindi naman tumutol ang kanyang ina sa gusto niya. Agad din ay sinamahan si Gulay ng kanyang ina para magparehistro.

Araw-araw ay nagprapraktis si Gulay sa pag-awit ng kanyang aawitin na kanta. Sa tulong siyempre ng kanyang cassette. Inuulit-ulit niya ang pagpapatugtog at pagsabay sa kanta, Hanggang sa makabisado niya.

Isang araw bago ang patimpalak ay usap-usapan na ang mga kasali at papremyo na makukuha. Tumataginting na 10,000 pesos para sa mananalo pluz scholarship hanggang sa college. Nang malaman nina Macky at Junjun na kasali si Gulay agad ay minaliit nila ang kanyang kakayahan. "Si Gulay kasali,? eh wala naman alam kantahin iyon. Ang naririnig ko lang na kinakanta niya ay "tao po, bibili po ba kayo ng gulay," sabi ni Macky. Sumagot naman si Junjun, "baka ang kanyang kakantahin ay bahay kubo." Tawanan silang dalawa.

Gabi ng patimpalak ay madami ng tao sa paligid ng entablado para sumaksi. Sampu silang lahat na kasali. At si Gulay ang naging panghuli na aawit. Bawat umaawit ay ay pinapalakpakan ng mga tao. Hanggang sa umabot ng pang siyam. Nang tawagin na ang pangalan ni Gulay para umawit ang iba ay namangha. Lalo na iyong hindi alam na kasali siya. Umpisa pa lang ng pag-awit niya ay namamangha na ang mga tao. Bilib na bilib sila sa boses at galing ng pag-awit ni Gulay.

"I believe the children are our future
Teach them well and let them lead the way
Show them all the beauty they possess inside
Give them a sense of pride to make it easier
Let the children's laughter remind us how we used to be


Everybody's searching for a hero
People need someone to look up to
I never found anyone who fulfilled my needs
A lonely place to be
And so I learned to depend on me

I decided long ago, never to walk in anyone's shadows
If I fail, if I succeed at least I live as I believe
No matter what they take from me
They can't take away my dignity

Because the greatest love of all is happening to me
I found the greatest love of all inside of me
The greatest love of all is easy to achieve
Learning to love yourself, it is the greatest love of all

I believe the children are our future
Teach them well and let them lead the way
Show them all the beauty they possess inside
Give them a sense of pride to make it easier
Let the children's laughter remind us how we used to be

I decided long ago, never to walk in anyone's shadows
If I fail, if I succeed at least I live as I believe
No matter what they take from me
They can't take away my dignity

Because the greatest love of all is happening to me
I found the greatest love of all inside of me
The greatest love of all is easy to achieve
Learning to love yourself, it is the greatest love of all

And if by chance that special place
That you've been dreaming of
Leads you to a lonely place
Find your strength in love.

Nang matapos na si Gulay umawit lahat na nanonood ay pumalakpak talaga. Lalo na iyong mga tao na nakakakilala talaga sa kanya. Hindi sila makapaniwala na ang babae na laging nagbebenta ng gulay sa kanila ay mayroon ganung talento sa pag-awit.

Hawak na ng emcee ang papel para basahin kung sino ang mananalo ang mga tao ay hindi mapakali. Nagtatalo ang puso at isipan nila kasi marami rin ang magaling na umawit. Hanggang sa banggitin ng emcee ang pangalan na Georgia Saavedra bilang grand champion sa singing contest. Nang marinig iyon ni Gulay ay hindi niya mapigilan ang mga luha sa kanyang mata pati na rin ang kanyang ina. Napaiyak sila dahil sa tagumpay. Ang mga tao naman na lubos nakakakilala sa kanila ay naantig din ang damdamin sa pagkapanalo ni Gulay. Sina Macky at Junjun naman ay wala lang imik. Kasi ang babae na inaapi-api nila at laging sinasabihan ng hindi maganda ay siya pala ang magwawagi.

Napakinabangan ni Gulay ang napanalunan niya. Nakapag-aral siya hanggang sa makatapos ng kolehiyo. Hanggang sa siya ay makapagtrabaho. At unti-unti ay umangat na ang buhay nila. Hindi na sila naghihirap masyado pagdating sa pera. Pero kahit ganun na ang nangyari sa buhay nila ay patuloy pa rin ang pagtatanim ng mga gulay sa likod ng bahay nila para ibenta.

Katahimikan (by request)

Muli ay may nagrequest na naman sa akin ng isang tula. At siya pa ang nagbigay ng pamagat. Dahil kaya ko naman ay pinagbigyan ko. Ginawa niya po ang pag request sa post kong Magkaribal (by request) dahil nag comment siya. Narito po ang sinabi niya.

mjomesa said...

pagawa naman ng tula tungkol sa

KATAHIMIKAN

August 8, 2010 6:36 AM

http://mjo-mesa.blogspot.com/














"Peace is not something you wish for; It's something you make, something you do, something you are, and something you give away."

KATAHIMIKAN
Ni: Arvin U. de la Peña

Kaguluhan na umiiral ay itigil na
Lasapin na ang kapayapaan
Huwag hayaan na masira pa ng lubusan
Pagkakaibigan at pagkakakilala na nangyari.

Katahimikan na ang pairalin
Ang galit at poot ay isantabi na
Pagmamahal sa isa't isa ang dapat mangibabaw
Iwaksi anumang sigalot na nangyari.

Sa ating ugat ay isang dugo lang
Dugong pilipino ang nananalaytay
Hindi maganda na mag away-away
Pag-ibig sa kapwa ang dapat ng isipin.

Magkaroon na ng takot sa diyos
Ang hiram na buhay ay pahalagahan
Dahil maaari iyon na mawala
Kung katahimikan ay balewalain.

Hindi pa huli ang lahat
Magkapatawaran na sa mga kasalanan
Bigyan na ng tuldok hindi magandang pagkakaunawaan
May maayos na kinabukasan ang naghihintay.

Mamamayan

"Ang isang hindi maganda sa halalan ay dahil minsan pati buong lugar o barangay ay halos ang hangad ay makatanggap ng pera mula sa mga kandidato. Ang iba pa nga ay bago pa maghalalan ay nangungutang na ng pera at ang gagawing pambayad ay ang pera na bigay mula sa mga kandidato. Tinggan niyo sabado pa lang ng gabi o linggo dahil may namimigay na ng pera ay puno ng mga nag-iinuman ang mga videoke bar lalo na kung tapos na ang halalan. Higit sa lahat ang pamilihan ng bayan ay madami talaga ang mga mamimili. Ang ginagamit nila pambili ay pera na bigay ng mga kandidato para sakali ay souvenir na kahit paano ay may napuntahan ang perang natanggap mula sa mga kandidato."MAMAMAYAN
Ni: Arvin U. de la Peña

Sa nangyayaring halalan may ilang lugar
Hindi na importante sa mamamayan
Ang kalidad at dedikasyon ng kandidato
Para sa kanilang bayan.

Ang mahalaga ay mabigyan sila ng pera
At kung sino ang may malaking bigay
Iyon ang kanilang iboboto
Kahit pa hindi talaga karapat-dapat.

Wala silang pakialam anumang uri ng pagkatao
Ang isang tao na kandidato
Kahit pa nakakasuka ang imahe
Iboboto pa rin dahil sa pera.

Silang mamamayan ay walang pagsisisi
Kung hindi man maging maganda
Ang panunungkulan ng kanilang ibinoto
Dahil sila ay bayad naman.

At kung tawagin naman sila
Mga kalapit na lugar
Mamamayan na mga mukhang pera
Dahil ang boto ipinagpapalit sa pera.

Magkaribal (by request)

"Sa pangatlong pagkakataon ay nagrequest po uli ng tula si Bambie dear. Ang una niya pong request sa akin ay ang sinulat kong Pagsubok. Sinundan ng sinulat kong Tula Para Sa Bata na request niya para sa kanyang anak na si Azumi. At ito po ang pangatlo niyang request sa akin. Ginawa niya po ang pag request sa post kong Noah. Ang request niya ay tungkol sa palabas na napapanood sa abs-cbn kapag gabi. Narito po ang request niya.

Bambie dear ★ said...

Musta na Kuya Arvin? DI ko pa napapanood ang Noah pero im sure maganda yan.. MInsan gawa ka naman ng tula ng Magkaribal hehe.. happy weekend

July 30, 2010 10:45 PM

http://www.labambita.com/













MAGKARIBAL
Ni: Arvin U. de la Peña

Ang kagustuhan mo ay pangarap ko rin
Hangad mo man iyon na makamit
Mas lalong nais kong maranasan
Gagawin talaga natin isa lang maging pinakasikat.

Ambisyon mo ay minimithi ko din
Sadyang hindi tayo magkakasundo
Sa industriya na ating ginagalawan
Mag-uungusan talaga tayo kung sino ang mauna.

Maaaring may masaktan sa atin
May umiyak at may lumuha
Pero batid nating dalawa
Mayroon mangyayari na ganun.

Palakpak sa iyo ay kaiinggitan ko
Ganun ka din kung ako ay palakpakan
Dahil tayo ay magkaribal
Sa popularidad na dapat sa isa lang.

Sa mata ng maraming tao
Kapwa tayo hinahangaan
Ngunit hindi tayo kuntento
Pagkat may karibal sa kasikatan.

Landas

"Para matupad ang nais na kabutihan ng isang pinuno ay dapat makiisa tayong lahat sa kanya. Huwag tayong sumalungat. Bagkus ay samahan natin siya sa kanyang magandang adhikain."













LANDAS
Ni: Arvin U. de la Peña

Matuwid na landas ang aking tatahakin
Dahil sa simula pa man iyon na ang aking hangad
Walang maganda na kahahantungan
Kung sa baluktot na landas ako dumaan.

Kahit mahirap tahakin ang daan na matuwid
Pagkat marami ang hadlang
Pipilitin ko pa rin na makatawid
Alang-alang sa sambayanang pilipino.

Sa tulong ng aking mga kasama
Umaasa ako na mapagtatagumpayan ko iyon
Hindi ko bibiguin ang milyong pinoy
Na nagtitiwala sa aking kakayahan.

Samahan niyo sana ako
Huwag kayong lumihis sa likod ko
Para ang ating bansa ay umunlad
Lugmok na ngayon sa kahirapan.

Magkaisa na tayong lahat
Huwag ng pairalin pansariling interes
Gawin ang mithiing ikabubuti ng lahat
Lakad tayo patungo sa magandang pagbabago.