Sermon

Noong elementary ako ang harapan ng paaralan ay ang simbahan na nakikita niyo. Ang pinag-aralan ko naman sa high school ay katabi ng simbahan. Kaya noon naiisip ko ano kaya ang pakiramdam ng isang pari. Minsan nga noon sa elementary ako sa ipinapasulat ng guro kong ano ang gusto sa paglaki ang isinulat ko ay "paglaki ko gusto kong maging pari, dahil gusto ko na maipalaganap ang kautusan ng Diyos."










SERMON
Ni: Arvin U. de la Peña

Isinilang tayo ng walang anuman sa buhay. Babalik tayo sa ating pinanggalingan ng wala rin. Bawat isa sa atin ang buhay ay hiram lang sa Diyos. At ang pagpapahiram ay may hangganan. Ngayon ay buhay tayo, pero maaaring bukas ay hindi na. Walang katiyakan kung kailan tayo mamamaalam sa mundo. Kung anuman mayroon tayo ngayon sa buhay ay hindi natin madadala sa kabilang buhay. Ang matitirang alaala para sa maiiwan ay kabutihan na nagawa kung sakali man ikaw ay mabuting tao. Ngunit kung ikaw ay masama na tao ay masamang alaala ang maiiwan mo sa iyong kapwa. Kung mabuting tao ka dapat magpakabuti ka palagai para maganda ang pagtingin sa iyo ng mga tao. Kung ikaw naman ay masama ay may panahon pa para magbago ng sa ganun maging mabuti ang tingin sa iyo ng mga taong nakapaligid sa iyo.

Mga kapatid ko sa ngalan ng Diyos habang tayo ay naririto sa lupa ay ipadama sana natin ang pagmamahal sa sarili at sa kapwa. Katulad ng ginagawa ng Diyos na mahal niya ang bawat isa sa atin. Kung tayo ay nang-aabuso, nang-aapi o may ginagawang hindi maganda ang kasiyahan na natamo dahil doon ay panandalian lang. Halimbawa magnakaw tayo ng pera. Kapag nakanakaw na tayo ng pera ay makakaramdam tayo ng kasiyahan. Kasi kung ano ang kailangan ay mabibili dahil may pera na o kaya kung ano ang gustong paggamitan ng pera ay makakagamit tayo. Ngunit kapag naubos na ang perang ninakaw ay paano na? Balik tayo sa pakiramdam ng kung ano ang walang pera. Sa ganun na pangyayari ang ninakawan ay magiging malungkot sa una dahil ninakawan siya ng pera. Ngunit pagtagal ay sasaya din dahil magkakaroon uli ng pera lalo na kung may trabaho. Pero ikaw na nagnakaw konsensya ang aabutin mo. Kung pera ang kailangan ay gumawa sa mabuting paraan para magkaroon.

Matuto tayong tumanggap ng kung anuman ang mayroon tayo sa buhay. Iwasan natin ang mainggit sa ating kapwa. Makuntento tayo kung anumang kapalaran mayroon tayo. Dahil dito sa lupa sadyang sinadya ng Diyos na ang buhay ay hindi pantay-pantay. Hindi puwede na dito sa lupa ang lahat ng tao ay mayaman. Hindi puwede na dito sa lupa lahat ng pamilya ay maraming pera. Dahil kung ganun na bawat nilalang ay maraming pera walang magiging katulong, walang magtitinda ng kung ano, walang pampasaherong sasakyan, walang mall, o kung ano pa diyan na kumikita ng pera. Kung bakit?, bakit pa maghahanap-buhay para kumita ng pera gayung marami ka ng pera. Walang puwedeng mautusan na tao na babayaran ng pera dahil sa may pera na siya. Talagang sadyang ganun dito sa lupa na may mayaman at mahirap para matuto tayo na magmahal at umintindi para sa ating kapwa.

Narito tayo sa lupa na mayroon tungkulin. Kung anumang tungkulin ang nakalaan sa atin ay ating gampanan ng maayos. Mahalin natin ang kung anuman mayroon uri ng trabaho tayo. Dahil sa trabaho na iyon doon kumikita ng pera, dahil sa trabaho na iyon doon nakakakain pati na ang pamilya, at higit sa lahat dahil sa trabaho na iyon nakakabili ng ibang personal na kagamitan. Marami sa ngayon ang manggagawa na sa umpisa ay aktibo pa sa pagtrabaho. Pagtagal ay hindi na. Magiging pala absent na dahil sa kung anong dahilan. Ang iba ay hindi na papasok dahil inumaga ng inom o kaya tinatamad o kung hindi man hindi gusto ang naging trabaho. Ang magiging katuwiran nila ay "ayos lang dahil marami pa naman ang puwedeng aplayan ng trabaho kung matanggal man.". Mali ang ganun na katuwiran dahil kahit bawat linggo ay iba-iba ang pagtratrabahuan ay hanggang sa pagtanda ay hindi mapapasukan ang lahat na puwedeng pagtrabahuan dahil sa sobrang dami.

Bilang panghuli para sa sermon kong ito. Gusto kong sabihin sa inyo na isa lang ang buhay natin kaya dapat natin na mahalin ito. Huwag manakit ng kapwa para maiwasan ang pagganti na minsan ang pagganti ay nagdudulot ng pagkasawi ng isang buhay. Higit sa lahat mahalin natin ang ating Panginoon . Sundin natin at ipalaganap ang kanyang mga nais at kautusan. Dahil sa huli ay siya ang ating mapupuntahan.