"Sinulat ko ito hindi dahil galit ako sa mga NPA. Masama lang ang loob ko sa kanila."
NPA
Ni: Arvin U. de la Peña
Bata pa ako ng mabalitaan ko na ang tungkol sa mga NPA. Nakakatakot daw sila kasi pumapatay ng mga tao. Pero ang pinapatay nila ay mga tao na gumagawa ng kaapihan sa kapwa. Kapag may inaabuso kang mga tao ay tiyak ang gaganti sa iyo ay mga NPA. Papadalhan ka muna nila ng sulat at kapag hindi ka nakinig sa kanila ay lilikidahin ka na nila. Nasabi ko noon na maganda ang layunin nila kahit nasa bundok. Hinangaan ko ang mga NPA noong bata pa ako.
Ngayong malaki na ako ay nawala na ang paghanga ko sa mga NPA. Hindi ko gusto ang ginagawa nila na papatay ng tao kahit mabuti naman ang ginagawa. Ang mga NPA ay nasa bundok. Minsan ang gumagawa ng illegal logging ay kakampi pa nila o kaya ay kamag-anak o di kaya ay hinihingian nila ng pera ang illegal logger para hindi sila galawin. Kung ikaw ay isang opisyal ng barangay na malapit sa bundok ay huwag kang mangangahas na harangin ang tao na nagdadala ng kahoy galing bundok para makumpiska ang kahoy dahil tiyak ang makakalaban mo ay mga NPA. Papatayin ka talaga nila kapag umulit ka ng umulit sa pagharang sa nagdadala ng mga kahoy lalo na kung sinulatan ka na nila at hindi ka nakinig. Dahi doon ay okey lang pala sa mga NPA na magkaroon ng landslide kahit maraming mamamayan ang maaapektuhan. Ang illegal logging ay puwedeng matigil kung gugustuhin ng mga NPA kasi nasa bundok sila. Ngunit hindi nila ginagawa. Hinahayaan nila na makalbo ang kagubatan.
Sa mga nangyayari sa ngayon napakadami ang dapat patayin na tao dahil sila ay salot sa lipunan. Gumagawa ng hindi mabuti sa kapwa. Bakit hindi makayang patahimikin ng mga NPA. Gayong noong bata pa ako ang akala ko talaga ang pinapatay nila ay mga tao na nang-aapi sa kapwa. Nasaan na ba sila?
May mga politiko na hindi mabuti ang pagserbisyo sa mamamayan. Ang kanilang bayan o lugar na nasasakupan ay walang pag-asenso. Kahit inaayawan na nga mga botante ay nananalo pa rin dahil namumudmud ng pera. Binibili ang mga boto para manalo. Bakit ang mga politiko na iyon hindi magawang patayin ng mga NPA. Palibhasa napapansin ko ang mga NPA ngayon ay bayaran na. Para na silang mga pokpok na bayaran lang ng pera ay puwede ng magamit. Binabayaran sila ng ibang mga politiko para hindi galawin. Tatanggap ng pera ang mga NPA sa isang politiko tapos okey na kahit anong gawin ng politiko sa kanyang nasasakupan. Ang mga NPA ngayon mga mukhang pera na. Pinagkakakitaan na nila ang kanilang pagiging rebelde.
Nariyan ang mga taong corrupt. Dahil sa mga tao na iyon malaking pera ang nawawala sa gobyerno. Na ang pera na iyon ay maitutulong sana sa mga mahihirap na mamamayan. Pero bakit hindi sila magawang patayin ng mga NPA. Dapat ang mga corrupt na tao ay pinapatay ng mga NPA para hindi pamarisan ng iba.
Sa paglipas ng panahon napapansin ko ibang-iba na ang mga NPA. Hindi na katulad ng mga nalalaman ko sa kanila noong bata pa ako. Humihingi ng pera sa mga negosyante, sinusunog ang mga cellsite ng cellphone na dahil doon ay maraming mamamayan ang maaapektuhan pagkat mahihirapan na makatext o tawag dahil walang signal. Higit na hindi ko nagugustuhan ay ang pag-aambush nila ng mga sundalo o mga alagad ng batas. Traydor sila kung lumaban. Dapat sila ang makakauna. Marami pa sila kung umatake sa kalaban kumpara sa iilan lang na kanilang inaambush. Minsan nasasabi ko tuloy sa sarili na ang mga NPA ay duwag. Kung bakit sinabi kong duwag ay hindi sila lumalaban ng parehas. Tapos kung alam naman na sila ay tagilid sa barilan ay umaatras na. Ganun sila na mga NPA. Takot silang mamatay pero wala silang takot kung pumatay.
Walang silbi, ganun ang turing ko ngayon sa mga NPA. Nawala na sa puso nila ang tunay na dahilan kung bakit naging rebelde. Kapakanan na lang nila ngayon ang kanilang iniisip. Balewala na lang sa kanila ang ibang mga tao kahit na ito ay apihin pa. Ang mabuti sa kanila na mga NPA ay kagatin bawat isa ng makamandag na ahas kagaya ng cobra.
Tuesday, January 25, 2011
Wednesday, January 19, 2011
Pasko
Ang diwa ng pasko ay tuloy pa rin. Kung bakit kasi mayroon giveaway contest. Para po sa kaalaman ng tungkol sa giveaway contest ay puntahan niyo na lang ang site na ito http://www.gregdemcydias.com/2011/01/csn-stores-65-gift-certificate-giveaway.html
"Minsan natatanong ko sa sarili, bakit sa pasko lang nagbibigayan? Maaari naman na bawat araw. Sa huli naunawaan ko na sa bawat taon ay isang beses lang pala ang pasko."
PASKO
Ni: Arvin U. de la Peña
Sa araw mo halos lahat ay masaya
Lalo na iyong mga bata
Sa kalsada ay makikita
Nagbabahay-bahay at namamasko.
Bago pa man sumapit ang araw mo
Ibang ninong at ninang ay abala na
Sa pagbalot ng ireregalo sa inaanak
Na kadalasan sa araw mo lang nakikita at nakakausap.
Isang araw ka man lang
Labis ang kaligayahan mong dulot
Nagagawa mong magkapatawaran
Ang ibang tao na mayroon alitan.
Pasko araw ng kapanganakan ng diyos
Hatid mo sa tao ay kagalakan
Ang diwa mo sana maging araw araw
Para ang mundo ay laging payapa.
"Minsan natatanong ko sa sarili, bakit sa pasko lang nagbibigayan? Maaari naman na bawat araw. Sa huli naunawaan ko na sa bawat taon ay isang beses lang pala ang pasko."
PASKO
Ni: Arvin U. de la Peña
Sa araw mo halos lahat ay masaya
Lalo na iyong mga bata
Sa kalsada ay makikita
Nagbabahay-bahay at namamasko.
Bago pa man sumapit ang araw mo
Ibang ninong at ninang ay abala na
Sa pagbalot ng ireregalo sa inaanak
Na kadalasan sa araw mo lang nakikita at nakakausap.
Isang araw ka man lang
Labis ang kaligayahan mong dulot
Nagagawa mong magkapatawaran
Ang ibang tao na mayroon alitan.
Pasko araw ng kapanganakan ng diyos
Hatid mo sa tao ay kagalakan
Ang diwa mo sana maging araw araw
Para ang mundo ay laging payapa.
Friday, January 14, 2011
Vizconde Massacre
"Ang mga taong nagkakasala sa atin ay patawarin natin. Ngunit huwag nating kalimutan ang kanilang pangalan."
VIZCONDE MASSACRE
Ni: Arvin U. de la Peña
Hanggang ngayon ay usap-usapan pa rin ang Vizconde Massacre na nangyari noong 1991. Sa panahon na iyon ang ibang nakikita natin ngayon na mga gadget ay wala pa. Kagaya ng cellphone, ipon, ipad, laptop at kung anu-ano pa. Ewan ko lang kung may blog na noong nangyari ang massacre na iyon. Pero nakatitiyak ako na wala pang friendster, twitter, at facebook.
Nakulong ang inakusahan na si Hubert Webb at ang iba niyang mga kasamahan. Nagdusa sila sa kulungan. Maraming taon din na sa paggising at bago matulog ang makikita muna ay rehas. Hindi makatulog ng maayos kasi nakakulong nga. Ang hinihigaan ay ibang-iba kaysa sa bahay nila.
May kasalanan man sila o wala ay nararapat lang siguro na sila ay patawarin na. Mang Lauro Vizconde ngayon na sila ay laya na huwag ka na sanang maghangad pa na sila ay maibalik sa kulungan. Isipin mo na lang na hanggang doon lang ang sentensya nila at laya na ng tuluyan. Oo masakit ang mawalan ng asawa at mga anak. Pero dito sa mundo ang buhay natin ay hiram lang. Ang buhay ng iyong asawa at dalawang anak ay hanggang doon lang talaga. Kung hindi sila namatay sa massacre ay maaaring namatay sila sa ibang paraan. Maraming beses ng nangyari na may tao na kung iisipin talaga ay malabong mabuhay dahil sa insidente. Pero sila ay nabuhay pa rin. Kung bakit sila ay buhay pa rin sa kabila na malagim ang ginawa sa kanila iyon ay dahil hindi pa nila oras. Kailangan pa sila dito sa mundo.
Kung ang diyos ay marunong magpatawad, tayo din na tao lang dapat matuto din na magpatawad. Ang tao na nabubuhay sa nakaraan ay hindi mararating ang bukas na puno ng kasiyahan. Ang poot mo sa mga sangkot sa krimen kung sila nga ang gumawa kasi ang hatol ng korte suprema ay hindi sila ang gumawa dapat iwaksi mo na.
Tumulad sa ibang tao na sa kabila na may krimen na nangyari sa pamilya ay nakapag move on. Kinalimutan ang nangyari at hinarap ang mga hamon sa buhay na puno ng pag-asa. Dahil kung patuloy silang magkikimkim ng sama ng loob sa may kagagawan ay patuloy lang masasaktan ang kanilang sarili.
VIZCONDE MASSACRE
Ni: Arvin U. de la Peña
Hanggang ngayon ay usap-usapan pa rin ang Vizconde Massacre na nangyari noong 1991. Sa panahon na iyon ang ibang nakikita natin ngayon na mga gadget ay wala pa. Kagaya ng cellphone, ipon, ipad, laptop at kung anu-ano pa. Ewan ko lang kung may blog na noong nangyari ang massacre na iyon. Pero nakatitiyak ako na wala pang friendster, twitter, at facebook.
Nakulong ang inakusahan na si Hubert Webb at ang iba niyang mga kasamahan. Nagdusa sila sa kulungan. Maraming taon din na sa paggising at bago matulog ang makikita muna ay rehas. Hindi makatulog ng maayos kasi nakakulong nga. Ang hinihigaan ay ibang-iba kaysa sa bahay nila.
May kasalanan man sila o wala ay nararapat lang siguro na sila ay patawarin na. Mang Lauro Vizconde ngayon na sila ay laya na huwag ka na sanang maghangad pa na sila ay maibalik sa kulungan. Isipin mo na lang na hanggang doon lang ang sentensya nila at laya na ng tuluyan. Oo masakit ang mawalan ng asawa at mga anak. Pero dito sa mundo ang buhay natin ay hiram lang. Ang buhay ng iyong asawa at dalawang anak ay hanggang doon lang talaga. Kung hindi sila namatay sa massacre ay maaaring namatay sila sa ibang paraan. Maraming beses ng nangyari na may tao na kung iisipin talaga ay malabong mabuhay dahil sa insidente. Pero sila ay nabuhay pa rin. Kung bakit sila ay buhay pa rin sa kabila na malagim ang ginawa sa kanila iyon ay dahil hindi pa nila oras. Kailangan pa sila dito sa mundo.
Kung ang diyos ay marunong magpatawad, tayo din na tao lang dapat matuto din na magpatawad. Ang tao na nabubuhay sa nakaraan ay hindi mararating ang bukas na puno ng kasiyahan. Ang poot mo sa mga sangkot sa krimen kung sila nga ang gumawa kasi ang hatol ng korte suprema ay hindi sila ang gumawa dapat iwaksi mo na.
Tumulad sa ibang tao na sa kabila na may krimen na nangyari sa pamilya ay nakapag move on. Kinalimutan ang nangyari at hinarap ang mga hamon sa buhay na puno ng pag-asa. Dahil kung patuloy silang magkikimkim ng sama ng loob sa may kagagawan ay patuloy lang masasaktan ang kanilang sarili.
Sunday, January 9, 2011
Habang Buhay
"Napakasarap ng pakiramdam kung sa dami ng kasabayan mo sa panliligaw sa gusto mo ay ikaw ang pinili niya. Higit na masarap kung sa lahat ng pagkakataon ay kanya ka pang ipinagtatanggol."
HABANG BUHAY
Ni: Arvin U. de la Peña
Hindi ako ang magaling mong manliligaw
Nakapagbibigay sa iyo ng kung anu-ano
Pero sa kabila ng kasimplehan ko
Pinili mo ako na siyang mahalin.
Binalewala mo ang maaaring magandang buhay sa iyo
Ako ang pinakisamahan mo
Sa kabila na ang pagsasama natin
Kailangan na kumayod ng husto para mabuhay.
Buong puso mo akong tinanggap
Hindi ka nag alinlangan
Hindi ka nakinig mga payo ng magulang mo at kapatid
Sa simula pa lang ayaw na sa akin.
Walang pangamba kang naramdaman
Baka ikaw ay itakwil at talikuran
Ipinaglaban mo talaga sa kanila
Ang pagmamahal ko sa iyo.
Mahal ko makakaasa ka kung ano ang nagustuahan mo
Habang ako ay nanliligaw pa lang sa iyo
Hanggang pagtanda natin ay hindi mag iiba
Pag ibig ko sa iyo ay habang buhay.
HABANG BUHAY
Ni: Arvin U. de la Peña
Hindi ako ang magaling mong manliligaw
Nakapagbibigay sa iyo ng kung anu-ano
Pero sa kabila ng kasimplehan ko
Pinili mo ako na siyang mahalin.
Binalewala mo ang maaaring magandang buhay sa iyo
Ako ang pinakisamahan mo
Sa kabila na ang pagsasama natin
Kailangan na kumayod ng husto para mabuhay.
Buong puso mo akong tinanggap
Hindi ka nag alinlangan
Hindi ka nakinig mga payo ng magulang mo at kapatid
Sa simula pa lang ayaw na sa akin.
Walang pangamba kang naramdaman
Baka ikaw ay itakwil at talikuran
Ipinaglaban mo talaga sa kanila
Ang pagmamahal ko sa iyo.
Mahal ko makakaasa ka kung ano ang nagustuahan mo
Habang ako ay nanliligaw pa lang sa iyo
Hanggang pagtanda natin ay hindi mag iiba
Pag ibig ko sa iyo ay habang buhay.
Subscribe to:
Posts (Atom)