Balimbing

Wala pong nakasagot sa bugtong. Kapag muli ko iyon ipost ay ibigay ko na ang clue na binigay ng guro namin. Siguro naman kapag may clue na ay may makakasagot na. At kapag wala pa rin nakasagot kahit mayroon ng clue ay ibibigay ko ang kasagutan at paliwanag kung bakit iyon ang sagot sa december. Pamasko ko sa inyo.

"Minsan ang isang politiko ay tumatalon sa ibang partido lalo na kapag alam niyang mahihirapan siyang manalo kapag manatili pa rin sa kanyang partido.

BALIMBING
Ni: Arvin U. de la Peña

Namulat ang isipan ko na sa likod ng bahay namin ay may tanim na balimbing. Marami lagi ang bunga ng balimbing. Kami ng mga kaibigan kong bata din ay madalas kumuha ng balimbing para kainin. Kahit ang iba kong kababata ay may tanim din silang balimbing. Minsan nga kapag recess noong nag-aaral pa ng elementary ay pumupunta kami sa bahay ng aming kaibigan na malapit lang sa paaralan para kumuha ng balimbing. Masarap kumain ng balimbing kapag may kasamang asin.

Nang lumaki na ako at nagkaroon na ng sapat na pag-iisip ay hindi na ako kumain ng balimbing. Nawalan na ako ng gana na kumain ng balimbing. Siguro talagang ganun minsan may pagsasawa tayo sa isang nakakain. Nalaman ko rin na sa mga politiko ay mayroon din palang balimbing. Sila iyong mga politiko na pagkatapos alagaan ng kanilang partido ay lilipat sa iba lalo na kapag alam nilang mahina na ang kanilang partido. Hindi sila nahihiya sa kanilang ginawa na pagkatapos alagaan at papanalunin ay iyon pa ang gagawin.

Ang mga politiko na iyon na balimbing ay noon kapag may kinasangkutan na anomalya ang kanyang kinaaaniban na partido ay pinagtatanggol talaga. Pinagtatakpan ang baho ng kanyang partido. Sa madaling salita ay pinagtatanggol lagi ang kakampi na tao sa partido kung iyon man ay may ginawang hindi tama o kaya ay labag sa batas. Pero kapag umalis na sa partido ay isisiwalat na ang totoong nangyari. Subalit hindi na pinapansin ang mga ibinulgar nila sa dati nilang partido. Kasi sabi nga "it is too late to be hero".

Mahirap alamin kung ang isang politiko ay magiging balimbing. Hindi katulad ng tanim na balimbing na ang bunga ay talagang balimbing ang tawag.

Akala ko noong bata lang ako makakakain ng balimbing. Ngayong malaki na ako ay nakakain din pala ako ng balimbing. Kasi may mga ibinoto akong politiko na naging balimbing.

Kayo kumakain din ba kayo ng balimbing?

Bugtong

"Ito na po ang huli kong post para ngayong taon. Ang pang 97 kong post para sa taong ito. Bilang panghuli ay mag-iiwan po ako sa inyo ng kaunting sakit ng ulo, hehe."

Noong ako ay nag-aaral pa ng college sa subject namin na Pilipino 2 ay nagkaroon ng bugtungan sa aming klase. Hinati ang klase sa dalawang grupo. Kapag magtanong ang nasa left side sa harapan ng guro ang sasagot ay ang nasa right side. Ganun din kapag nagtanong ang nasa right side ang sasagot ay ang nasa left side. Maraming bugtong ang naitanong at iyon ay nasasagot minsan at ang iba ay dahil hindi nasasagot ay sinasabi na lang ng nagtatanong. Nang matapos na ang bugtungan sa aming mga estudyante ay nagbigay ng bugtong ang aming guro. Sa kanyang bugtong ay nahirapan talaga kaming lahat na makasagot. Dahil nahihirapan na kami sa pagsagot ay nagbigay siya ng clue para sa kanyang bugtong. Kahit siya ay nagbigay na ng clue ay hindi pa rin kami makasagot. Sabi ng aming guro ay isipin lang daw ng mabuti ang bigay niyang clue. Inisip nga naming lahat na estudyante pero hindi kami makasagot. Nahirapan po talaga kami sa kanyang bugtong. Tapos sa huli ay sinabi niya ang sagot. Nang sabihin na niya ang sagot sa kanyang bugtong ay nasabi namin na may kaugnayan nga ang clue niyang bigay para sa sagot sa kanyang bugtong. Narito ang bugtong na aming guro na hanggang ngayon ay hindi ko pa nakakalimutan. Ewan ko lang kung may bloggers na makakasagot nito.

Ang naglalaba ay nasa loob, ang nilalabhan ay nasa labas.

Good luck sa inyong pag-iisip ng sagot.

Note: Kapag nasagot ang bugtong na ito ay muli akong mag post at sa post ko ay sabihin ko kung sino ang nakasagot at ano ang kanyang blog. At baka lahat ng nasa blog list ko at madadaanan na blog ay pagsabihan ko kung sino ang nakasagot.

Kanta Ko (reveal)

Kung ang lahat na bumibisita at nagbabasa sa blog ko ay nag aakala talaga na noon pa man ay hilig ko na ang magsulat ng kuwento, poems, at tula ay nagkakamali lahat sila. Dahil ang tunay kong hilig ay ang mag compose ng mga kanta. Dahil gusto ko na maramdaman ano ang pakiramdam na ang compose ko na kanta ay naririnig na inaawit. Nagsimula akong mag compose ng kanta noong 1995. Kaya nga arvin95 ang blog ko. Tumigil na ako pag compose ng kanta noong 2006.Mula 1995 hanggang 2006 ay napakarami kong nacompose na kanta. Ang mga compose ko pong kanta ay hindi ko ipost dito sa blog ko, although may lima yata akong nailagay sa isang blog thru comment. Ang ipost ko lang dito sa blog ko na compose kong kanta ay ang compose ko after 3 years mula ng huminto ako pag compose ng kanta. Iyon ay ng sabihin ko dati na handa akong maging muslim para maraming puwedeng mahalin na babae. Sa loob ng labing dalawang taon ay umabot po ng sobra 200 ang na compose kong kanta. At sa mga na compose kong kanta ay 70 percent po ay love songs. Mayroon po akong 150 songs na compose ko na nakaprint sa bond paper at nakatago lang. At ang iba po ay nasa isang notebook lang kasi may kailangan pang ayusin sa lyrics. May mga compose din po akong kanta na pang pasko o christmas song.

Nagpadala po ako noon ng mga compose kong kanta thru email sa Aegis Manager at nagreply sila sa email ko. Ang send ko sa email na compose kong kanta ay 15 songs yata iyon o kaya higit pa. Matagal na kasi kaya di ko masyadong matandaan. Send lang kasi ako ng send noon. Basta marami akong na isend para sa Aegis Band kasi paborito ko rin iyon na banda. Nagbigay din po ako personally ng demo tape ng mga compose kong kanta sa Alpha Records, at 20 songs po iyon na inawit ko. At doon ay nag email din po sila sa akin tungkol sa pinadala kong demo tape. Kung bakit po nag compose ako ng mga kanta ay dahil pangarap ko po talaga noon pa man na marinig inaawit ang compose kong kanta ng isang singer o kaya banda at makita ang name ko sa album na nag compose ng kanta.

Kung nagsusulat man ako noon ng tula ay may kaugnayan lang iyon sa pag-aaral ko. Ibig kong sabihin pinapagawa lang ng guro sa subject na Pilipino dahil assignment. Taong 2003 ng magsimula po akong magsulat ng magsulat ng kuwento, poems, at tula kasi iyon ang time na nagpadala ako para sa newspaper para kapag may napublish na sinulat ko ay mabasa nationwide ang sinulat ko na nasa newspaper. Iyon din po ang taon na may napublish akong sinulat ko na makita sa side bar ng blog sa ibaba ng blog archive na pag iclick ang pamagat ay makita ang xerox ng newspaper na andun ang sinulat ko at siyempre ang name ko.

Sa taong 2006 po ng huminto na ako sa pag compose ng kanta ay tumigil na rin po ang hilig ko sa pagkanta. Hindi na rin po ako kumakanta kapag may inuman ang barkada sa isang videoke bar o kaya sa inuman lang sa bahay na may kantahan. Kahit pinipilit nila akong kumanta ay hindi na ako pumapayag. Hindi katulad noon na gusto ko talaga ang umawit sa videoke. Nakakainspire umawit lalo kung mataas ang score. Kaya sa mga kaibigan ko at mga bagong nakikilala kung sakali man na may inuman tayo at may kantahan ay pasensya na kung hindi ko kayo napagbibigyan kung gusto niyo akong pakantahin. Parang kinalimutan ko na kasi ang hilig ko sa musika. Parang tinatalikuran ko na ang hilig sa pagkanta. Kung hanggang saan ang pag-iwan ko sa tunay kong nakahiligan ang pag compose ng kanta ay hindi ko alam. Kaya pasensya na sa inyo na aking mga kaibigan kung sakali man na hindi ko kayo napagbibigyan na umawit ako kung may kantahan tayo sa inuman para sakali ay marinig niyo ang boses ko.

Kung anuman ang kinalabasan ng binigay kong demo tape sa Alpha Records ay secret.

(Ang email sa akin galing sa manager ng Aegis Band ng mag send ako sa email nila mga lyrics ng ilan kong compose na kanta. Click niyo ang naka scan ng lumaki at mabasa niyo.)

(ang email sa akin galing Alpha Records sa pag submit ko sa kanila ng demo tape. Click niyo ang naka scan ng lumaki at mabasa niyo.)

MUSLIM
Composer: Arvin U. de la Peña

Intro:

Kayrami-rami kong babae
Kung anu-ano ang tawag nila sa akin
Ang iba sabi babaero daw ako
Mayroon namang nagsasabi chickboy raw ako
Pero lahat sila ay nagkakamali
Iba lang ang aking relihiyon

Chrorus:

Muslim ako, muslim ako, muslim ako, woohh woohh
Puwede ako na magmahal ng marami
Bawat nililigawan ko ay sinasagot ako
Dahil hindi ako basta-basta lang na muslim
Kundi matinik ako na muslim

(do stanza chords)
Kahit saan ako mapunta
Ang daming tumitingin sa akin
Nagtataka sila sino raw ako
Madaming kasamang babae
Pawang magaganda pa
Pang miss universe ang beauty

repeat chorus

(do stanza chords)

Ang ipinapayo ko lang sa inyo
Kundi malakas ang resistensya niyo
Huwag niyo akong gagayahin
Dahil manlulupaypay kayo
Kapag silang lahat ay kasama na sa kuwarto
Na hubo't hubad

repeat chorus

matinik sa chikababes

*INSTRUMENTAL*

repeat chorus

repeat chorus

coda:

matinik na muslim

Siopao Boy

"Minsan ang ating pagkakamali ay naitutuwid natin sa pamamagitan ng ibang tao."

SIOPAO BOY
Ni: Arvin U. de la Peña

Siya si Siopao boy. Iyon ang tawag sa kanya. Hindi naman siya mukhang siopao at lalong hindi siya mahilig kumain ng siopao dahil wala siyang masyadong pambili. Isa lang siya sa napakaraming driver ng pedicab. Umiikot siya sa mga kalye para maghanap ng pasahero. Mahirap talaga ang trabaho niya. Bukod sa madami ring katulad niyang driver ng pedicab ay madalas maglakad na lang ang mga tao sa nais puntahan para makatipid. Sa madaling salita ay mailap ang pera para sa katulad niya.

Kapag tanghaling tapat at mainit ang panahon ay madalas makita ko si Siopao boy. Sa ilalim ng puno ng narra sa plaza. Tumatambay siya at nagpapahinga. Marami ring katulad niya ang gumaganun. Dahil siguro sa pagod sa pamamasada kaya ganun ang ginagawa.

Kung tumatambay naman ako sa bilyaran minsan ay nakikita ko rin doon si Siopao boy. Naglalaro din siya ng bilyar. Madalas ay talo siya. Hindi kasi siya magaling magbilyar. May hilig lang siyang maglaro ng bilyar. At pag aalis na dahil natalo ay pagkakantiyawan pa na "balik ka siopao boy, mamasada ka muna." Tapos magkakatawanan na ang ibang mga tao.

Hindi ko masyadong kilala ang uri ng pagkatao niya. Minsan isang gabi lasing ako galing sa barkada at pauwi na mag-isa ng makita ko siya namamasada pa. Tinawag ko siya para ako ay sumakay pauwi sa amin. Pero ng makadaan kami sa inuman ng beer ay sinabi ko sa kanya na mag-inuman muna kami. Ako ang sagot sa bayad at pumayag naman siya.

Nakakadalawang bote na kami ng beer ng magkuwento siya tungkol sa pamilya niya. Kinamumuhian daw niya ang kanyang ama dahil iniwan sila. Dalawa silang magkapatid at siya ang panganay. Limang taong gulang siya at ang kapatid niya ay dalawang taon ng lumayas ang ama niya para sumama sa ibang babae. Hindi raw talaga matanggap ng ina niya na iniwanan sila. Lalo na at maliit pa silang magkapatid. Ang ina raw niya ay isang labandera. Kapag may nagpapalaba ay diyan lang nagkakapera. At ang isa niyang kapatid ay nasa bahay lang dahil nalumpo noong bata pa dahil nagkasakit. Hindi raw makapagtrabaho. Kayod daw siya ng kayod para magkaroon sila ng pambili ng bigas at pagkain. Wala rin daw iba na tumutulong sa pamilya nila kundi ang kanilang sarili. Nang tanungin ko naman siya bakit siya naglalaro ng bilyar at madalas ay matalo pa ang sagot niya ay sobra lang daw iyon sa dapat niyang kitain sa isang araw. Kahit pa siya ay natatalo ay magkakaroon pa naman siya ng pera dahil sa pamamasada. Nakakapagod nga lang daw. Sariling pedicab na daw niya iyon. Naipundar niya dahil sa bawat araw ay nagbibigay siya ng pera sa kinuhaan niya ng pedicab hanggang sa makumpleto ang halaga ng pedicab.

Madami siyang naikuwento sa akin. Ang nakaantig ng aking damdamin ay ng magsalita siya na "bakit kailangan pa na ikasal ang nag-iibigan kung maghihiwalay rin lang." Doon ay nalaman ko na kasal pala ang mga magulang niya. Pero nabalewala lang ang sacrament of marriage na nangyari sa kanila.

Nang makaubos na kami ng tig limang bote ng beer ay nagpasya na akong umuwi na kami pagkatapos kong bayaran ang halaga ng ininom namin kasama na ang pulutan. Habang pauwi na kami ang nasa isip ko ay dapat di matulad ang pamilya ko sa pamilya nina Siopao boy o kaya ng ibang pamilya na nagiging broken family. Ayoko dumating iyong panahon na malalaman ko na ang aking anak ay namamasada ng pedicab at ang ina niya ay labandera. Samantalang ako ay nasa ibang babae at maayos ang kalagayan.

Pag-uwi ko ay agad niyakap ko ang aking asawa na natutulog katabi ang isang taong gulang namin na anak. Paggising niya ay doon lumuha ako at sinabi ang mga kasalanan ko na kahit kasal kami ay may iba akong babae na nagkakamabutihan na rin at balak ng umalis sa lugar para sa kanya ay sumama. Sinabayan niya ako sa pagluha at sinabi niya na nahahalata na rin niya iyon sa akin dahil sa mga kuwento pero ayaw lang daw niya akong komprontahin dahil baka lumala pa at maging dahilan ng paghihiwalay namin. Pinatawad niya ako ng gabing iyon. Masaya kaming natulog na magkatabi kasama ang aming anak.

Kinabukasan ay agad pinuntahan ko ang aking ibang babae sa bahay nila na siya lang mag-isa dahil ang mga magulang niya at mga kapatid ay nasa Amerika. At doon din ay sinabi ko na ayoko na sa kanya. Tinatapos ko na ang aming bawal na relasyon dahil ayoko na masira ang aking pamilya. Kakayanin ko na magtiis at magsakripisyo para di lang kami maging broken family. Sinabi ko rin sa kanya na magiging matiwasay nga ang pamumuhay namin pero konsensya ko kung maiisip na naghihirap ang aking asawa at anak na wala ako sa kanila. Naunawaan naman niya ako at sinabi kong salamat na lang sa lahat.

Pagtalikod ko para umalis na ay tinawag niya ako. Humiling siya na sa huling pagkakataon daw ay magtalik kami. Pinagbigyan ko naman siya. Umaatikabong pagtatalik ang naganap sa amin na huli na talaga. Lahat na posisyon at pagpapaligaya ay ginawa namin para maging memorable talaga ang huling pagtatalik namin. Nag umpisa ang aming pagtatalik sa sofa nila hanggang sa humantong kami sa kuwarto niya. Nang matapos na kaming magtalik ay may kinuha siya sa kanyang bag. Iniabot niya sa akin ang pera at sinabing labinlimang libong piso daw . Tulong daw niya sa amin. Nang sinabi ko sa kanya na malaki ang halagang bigay niya ang sagot niya ay ayos lang daw iyon. Pinapadalhan naman siya lagi ng pera ng kanyang mga magulang. At isa pa raw pagkatapos niyang maggraduate sa susunod na taon ay pupunta na rin siya ng Amerika. Tinanggap ko ang pera kasi malaking tulong iyon sa aking pamilya at nagpasalamat ako sa kanya. Mahigpit ko siyang niyakap.

Bago ko isara ang pinto dahil uuwi na ako ay nilingon ko muna siya. Kita ko sa mukha niya ang lungkot sa sarili at may kaunting luha pa sa kanyang mga mata. Pagtalikod ko ay sinabi ko sa sarili ko na sa kabanata ng buhay ko hanggang sa magwakas ay itutuon ko na lang ang aking atensyon sa aking asawa at anak. Kung hindi pa dahil kay Siopao boy siguro ay hindi ako matatauhan.

Salamat Siopao boy.

Paghintay

"Kapag mahal mo talaga ang isang tao kahit siya ay lumayo na sa piling mo ay hihintayin mo talaga na siya ay bumalik. Dahil umaasa ka pa na muli ay magmamahalan kayong dalawa."

PAGHINTAY Ni: Arvin U. de la Peña Hinihintay ko ang iyong pagbabalik Ang sandali na ikaw ay makapiling ko muli Nais kong maranasan uli Ang kasiyahan na ikaw ay kasama ko. Maraming masamang panahon na ang dumating Ilang bagyo na rin ang dumapo Ngunit wala ka pa rin Kailan ka kaya magpapakita sa akin. Sabik na sabik na ako sa iyong pagmamahal Sa katunayan ay nahihirapan na ako Ikaw pa rin lagi ang nasa isip ko Di maipagkakaila na ikaw ang tunay kong mahal. Itong paghihintay ko sa iyo Sana ay hindi na magtagal Kahit lindol ang magdala sa iyo sa akin Maluwag kong tatanggapin dahil iniibig kita. Walang iba sa akin kundi ikaw lang Kung may nagawa man akong mali Sana ako ay patawarin na Dahil ikaw lang ang kaligayahan ko.