Tuesday, November 4, 2008

Pari

* Minsan naiisip ko pa rin ang noong ako ay nasa elementary pa at nasabi ko sa sarili ko na paglaki ko ay gusto kong maging isang pari. Gusto ko maramdaman ano ang pakiramdam na nasa harap ng maraming tao at nagbibigay ng mga salita mula sa diyos. Ano kaya kung tinupad ko iyon at nag-aral ako para maging isang pari.? *


PARI
Ni: Arvin U. de la Peña

Ako ay isang dating makasalanan na tao. Napakadami kong niloko. Pamilya, mga kaibigan, mga kamag-anak, at mga bagong nakikilala. Lahat sila kapag nakuha ko na ang loob ay bigla lolokohin ko. Sa bawat panloloko kong ginagawa ay nakakakuha ako ng pera sa kanila. Napakadali sa akin ang ganun. Magaling kasi akong mambola ng tao. Bawat nakakausap ko ay nagtitiwala na agad sa akin.

Minsan naisipan kong magsimba. Habang ako ay nasa simbahan at nakikinig sa sermon ng pari ay natauhan ako bigla sa sinabi niya. "Ang mga makasalanan na tao ay hindi makakarating sa langit, kung hindi ay sa impiyerno." Bigla naisip ko na ayoko mapunta sa impiyerno dahil napakasakit doon at puro mga masasama ang naroroon. Kailangan ko ng magbago at magpakabait na. Iyon agad ang nasabi ko ng lumabas na ako ng simbahan.
Inumpisahan ko ngang magbago. Nagpakabuti na ako sa kapwa. Hindi na ako nanloloko. Marami ang humanga sa bilis ng pagbabago ko sa buhay. Pinagkakatiwalaan na nila ako ng husto. Kaysarap pala ng pakiramdam ng marami kang kaibigan.

Hanggang sa dumating ang punto na ginusto ko ang maging isang pari. Noong una di do matanggap na doon na ako mamamalagi sa semenaryo. Ngunit kalaunan ay natanggap ko na rin. Lalo na ng may matutunan na akong mga aral sa loob. Ang sa bawat leksyon na natututunan ko ay sinasabi ko talaga sa sarili na ibabahagi ko ito sa kapwa. Madaling lumipas ang panahon. Parang kailan lang ang pag-aaral ko para maging isang pari. Bigla nagising na lang ako isang araw na magiging ganap na akong pari.

Sa una kong misa bilang isang pari lahat pinasalamatan ko lalong-lalo na ang aking mga magulang sa kanilang suporta na ibinigay sa akin. Ikinuwento ko pa ang noo'y mga panloloko ko sa kapwa. At higit sa lahat sinabi ko kung ano ang nagtulak sa akin para magbago sa buhay. At iyon ay walang iba kundi dahil sa panginoon.

Heto ako ngayon isang pari. Isang alagad ng diyos. Hinihiling ko na sana lahat ay maging mabuti. Hindi lang para sa kapwa tao, kundi para na rin sa ating panginoon.

No comments: