Daang Matuwid (by request)

Itong post kong ito ngayon ay pagbibigay daan para sa request ng isang kaibigan din na blogger sa mundo ng blog. Una po siyang nagparamdam sa by request portion ng blog ko sa post kong Sana'y Laging Magkapiling (by request). At pagkatapos sa post kong Araw (by request) ay nagsabi ulit siya. Narito po ang dalawang comment niya sa dalawa kong post na iyon. At ang blog niya ay http://jhoweiyne.blogspot.com/

Joanne ;p said...
pwede pa lang by request dito? pero next time na lang, mukhang maraming nakapila e! :)

July 7, 2012 4:51 PM

  joanne said...

Daya mo, ako ang tagal ko na din nag-request ah? haha, inggitera lang! :D

September 26, 2012 1:31 AM

DAANG MATUWID (by request)
Ni: Arvin U. de la Peña

Isinulat sa papel
Inunawa ng lahat
Nakasulat sinunod
Lahat ay di lumabag.

Problema naiwasan
Nawala ang sigalot
Hustisya naging pantay
Pag-asa ay nakamit.

Pagtulong pinaramdam
Humihingi nabigyan
Kailangan ay anuman
Pamahalaan mayrun.

Pera may napuntahan
Lungsod naging maunlad
Korapsyon ay natigil
Sagana mamamayan.

Batas ayaw labagin
Ramdam ng taumbayan
Ang daan na matuwid
Tagumpay nating pinoy.

Araw (by request)

Ang post ko pong ito ay pagbibigay daan para sa request ng isang kaibigan din na blogger dito sa mundo ng blog. Nag request po siya sa pag post ko ng Dukha (by request). Narito po ang sinabi niya ng mag comment at ang blog niya ay http://kulapitot.blogspot.com/

KULAPITOT said...

arvin namiss kita :) galing galing mo tlga gumawa ng tula :) .. ako papagawa din .. free nmn diba?

August 27, 2012 6:52 PM

ARAW (by request)
Ni: Arvin U. de la Peña

Sa pagsikat ng araw ay ang pagliwanag
Mula sa madilim na kalangitan
Mga tao ay muling haharapin
Pakikipagsapalaran sa buhay.

Kalsada makikita iba't ibang tao
Naglalakad at ang iba nasa sasakyan
Patungo kung saan sila nagtratrabaho
Ang iba naman humahanap ng mapagkakakitaan.

Mga tindahan at opisina ay makikita ng nakabukas
Mga naghahanap-buhay ay nasisilayan
Ang iba nag-uusap ng kung anong bagong balita
Ang iba naman nakaupo at nakatayo lang.

Umulan man ganun pa rin
Gawain sa araw pinipilit na gawin
Tinatapos hangga't ito ay kaya
Para sa sarili at sa bayan.

Iba't ibang pangyayari ang nagaganap
Sa bawat nilalang nagbibigay kahulugan
Bata man o kaya matanda
Nararanasan ang halaga ng araw.

Reflection

Nagsisisi ako na minsan ang mga babae na naging bahagi ng buhay ko ay hindi ko man lang naiisip. Tiningnan ko ang ibang mga gamit ko noon ng nag-aaral pa at nakita ko ang larawan niya. Napa smile ako ng makita uli ang picture niya. Dahil doon ay pumasok sa isip ko na magsulat ng poem na ang pamagat ay reflection.

REFLECTION

By: Arvin U. de la Peña

So long I didn't see you
Even hear your voice
The days that we are together
Moments and laughters that we shared
Still I remember.

Leaving me alone
Makes me feel empty
For the time that I love you
And you love me too
I never thought it would end.

You and I are meant for each other
That's what I thought
The hug and kisses that we shared
Will remain as sweet memories
That inked inside of me.

Perhaps it is destiny that we've been apart
Despite of our effort that we love endlessly
And hope to be together for the rest of our lives
Became useless, didn't work
Just a reflection of me now.

Though we've already separated
Never be together, never be again
Wish someday we meet again
Reminisce our past
For you are tattooed on my heart.

Saksi (by request)

Bago po dito ay lahat ng napagbigyan ko sa by request portion ng blog ko ay puro tula ang naisulat ko para sa kanila. At ito ang unang pagbibigay daan para sa request ng isang blogger din na kuwento ang handog ko. Ginawa niya po ang pag request sa post kong Dukha (by request). Narito po ang sinabi niya at ang blog niya ay  http://www.theluckyblog.info/

Balut The Lucky Blogger said...

congratulations Arvin for another beautiful piece, napakaganda kahit napaka-lungkot nga lang...

lucky jessica that u granted her wish, ako naman sa susunod ha :)

August 25, 2012 6:36 PM

SAKSI (by request)

Ni: Arvin U. de la Peña

Pagtitinda ng diaryo ang hanapbuhay ni Manuel. Araw-araw ay ubos ang paninda niyang diaryo. Hindi umaabot ng tanghali ay nasa kanilang bahay na siya at may dalang pagkain para sa ina niyang maysakit. Sila na lang dalawa ang magkasama dahil iniwan sila ng itay.

Sa dalawang daan na kita niya sa pagtinda ng diaryo ay sapat na sa kanya. Nasa bahay na lang siya kung tanghali nagpapahinga. At para rin may kasama ang ina niya.

Minsan isang umaga habang papunta siya para kumuha ng mga diaryo ay nakasaksi siya sa pagpatay sa nasa mercedes benz na sasakyan. Kitang-kita niya na habang mahina ang takbo ng mercedes benz ay bigla pumagitna ang isang toyota innova at bumaba ang dalawang lalaki at barilin ang mga nasa loob ng mercedes benz. Namukhaan niya ang isang bumaril at tinandaan ang plate number ng umalis ang toyota innova.

Agad-agad ay may mga nagresponding pulis. Marami ang umusyoso sa dalawang binaril. Isang lalaki at babae na nasa hustong gulang na. Nagtanong ang mga pulis kung sino ang nakasaksi pero walang sumasagot. At paglipas ng ilang sandali ay umalis na si Manuel para kumuha ng mga ibebentang diaryo. Habang nagtitinda ng mga diaryo si Manuel ay balisa siya kung sila sino ang pinaslang. Nang maubos ang mga diaryo ay pumunta si Manuel sa pinagkukunan niya ng mga diaryo para bumayad. At doon ay usap-usapan na ang pinatay ay anak ng Senador at Congressman. Anak ng Senador ang lalaki at anak naman ng Congressman ang babae. Magkasintahan ang dalawa. Baka raw selos ang dahilan kung bakit sila ay pinaslang.

Kinabukasan ay laman ng mga pahayagan ang nangyari. Anak ng mga prominenteng tao pinaslang. Ang masakit pa malapit na raw ikasal ang dalawa. Gusto ni Manuel na magkaroon ng hustisya ang nangyari. Pagkatapos maubos ang mga diaryo at makabayad sa pinagkukunan ng mga diaryo ay agad umuwi siya sa kanilang bahay. Pagkatapos kumain ay nagpaalam siya sa ina na aalis muna.

Sa pulisya ay isinalaysay niya ang nangyari. Tinawagan ng pulis ang mga magulang ng biktima dahil may testigo na. At agad naman na dumating. Sa mga tinanong ng pulis at ipinakitang larawan ng mga suspek at naituro ni Manuel ang bumaril. Anak ng isang negosyante. Ang kasamang isa ay hindi niya namukhaan. Sinabi rin niya kung anong plate number ng Toyota Innova. At na confirm sa pagberika sa LTO na anak nga ng isang negosyante ang may ari ng sasakyan.

Naging kredible witness si Manuel. Pansamantala siyang pinatira at ang ina niya sa bahay ng Senador. Naging laman ng mga pahayagan si Manuel lalo na ng mag umpisa ang kaso. "Dating nagtitinda ng mga diaryo, ngayon laman ng mga pahayagan." Hindi si Manuel nagpatalo sa mga tinanong sa kanya ng abogado ng akusado. Kahit ano pang panglilito para hindi siya paniwalaan sa korte. Kampante lang siya habang tinatanong. Pawang katotohanan ang lahat ng mga sinabi niya sa korte. Hanggang sa mahatulan ng korte ang anak ng negosyante at ang kasama. Labis ang pasasalamat ng mga magulang ng biktima kay Manuel dahil nabigyan ng hustisya ang pagkamatay ng kanilang anak.

Naipagamot ng Senador ang ina ni Manuel sa sakit at sila ay binigyan ng malaking halaga ng pera. At sinabihan sila na kung may kailangan man ay pumunta lang sa bahay dahil handang tumulong.

Ang buhay natin ay hindi pang habang buhay. May araw na tayo ay mamamaalam sa mundo. Habang tayo ay buhay dapat gumawa tayo ng kabutihan sa kapwa. Huwag matakot na maging saksi sa nakita na hindi maganda lalo na kung krimen ang insidente. Dahil ang pagiging saksi ang siyang magiging tulay para sa katarungan. Dahil kung hahayaan lang natin sila sa kanilang ginawa na hindi makatarungan ay gagawin pa nila ulit iyon sa iba.