Basa

Mayroon po akong ginawang page sa facebook. Kung sino man po ang may sinulat na poems o short story ay puwede niyo po doon ipost kahit na ba naipost na iyon sa blog niyo. Kung mag post po kayo doon ay ilagay niyo ang pangalan niyo bilang nagsulat at sa pinakaibaba ng sinulat niyo ay ilagay niyo ang blog site niyo. Ang page po sa facebook ay ito www.facebook.com/writtenfeelings

"Our prime purpose in this life is to help others. And if you can't help them, at least don't hurt them."

 BASA
Ni: Arvin U. de la Peña

Halos bawat araw ay laging naliligo ng dagat si Elmer na sampung taong gulang. Basta maganda lang ang panahon ay asahan na siya ay nasa dagat. Lahat na uri ng paglangoy ay alam niya. Masayang-masaya siya kapag nakababad sa dagat lalo na kung pumapailalim siya.

Sa kanyang pagkahilig sa paliligo ng dagat iyon ang dahilan kung bakit galit ang kanyang mga magulang sa kanya. Hindi na nga siya nag-aral tapos hindi pa laging tumutulong sa kanyang pamilya dahil ilang oras din ang tinatagal niya sa dagat lalo na kung madami ang naliligo.

Minsan isang araw mainit ang panahon halos siya lang mag-isa sa dagat ng may pumaradang sasakyan. Mga tatlumpung metro din ang layo niya. Kita niya na mula sa sasakyan ay bumaba ang isang ina at anak na siguro kasing edad lang din niya. Kitang-kita niya na ang batang lalaki naligo sa dagat na masaya namang pinapanood ng ina. Habang pinagmamasdan ni Elmer na tuwang tuwa ang ina sa anak na marunong lumangoy ay nakaramdam siya ng lungkot dahil siya ay hindi man lang pinapanood  ng kanyang ina kung nasa dagat man siya. Kusa na lang siyang umuuwi sa kanilang bahay dahil hindi naman siya pinupuntahan  para umuwi na.

Sa ganun na sitwasyon dahil nalungkot siya ay pumailalim siya sa dagat. Mga dalawang minuto siyang nasa ilalim ng dagat ng pumaitaas siya para huminga ng marining niya sumisigaw ang ina ng tulong dahil nalulunod ang anak. Agad ay dali-dali siyang lumangoy para tulungan ang halos kasing edad din niyang bata. At nasagip niya naman ang batang lalaki sa muntik na pagkakalunod.

Pinasalamatan si Elmer ng ina ng bata dahil kung hindi sa kanya ay nalunod na ang anak. Dahil siya na ina ay hindi rin makakasaklolo dahil hindi marunong lumangoy. Binibigyan si Elmer ng kaunting halaga pero hindi niya tinanggap. Sinabihan na lang niya ang ina na sa susunod ay huwag papupuntahin sa malalim na bahagi ang anak kung maliligo man ng dagat.

Napakalawak ng mundo. Malaking bahagi ay dagat. Sa ating pagharap sa agos ng buhay dapat ay mayroon tayong determinasyon. Huwag tayong patatangay sa kawalan ng pag-asa. Tandaan na kung maalon man sa ngayon ang dagat iyon ay hindi palagi. Ang minsan na pagtulong sa kapwa ay nagbibigay iyon malaking utang na loob kahit na ba ikaw ay basa.